W sobotę miałam przyjemność uczestniczyć w
Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej "Azja
Południowo-Wschodnia u progu XXI wieku: szanse i wyzwania". Odbyła
się ona w Bibliotece Jagielońskiej w Krakowie. Ponieważ jest to pierwsza
konferencja dotycząca Azji na której byłam i w dodatku poza Warszawą co wiązało
się z wcześniejszym zaplanowaniem np. dojazdu, zdecydowałam się napisać od
siebie krótkie podsumowanie.
Konferencję zorganizowała Sekcja Azji Południowo-Wschodniej
Dalekowschodniego Koła Naukowego działającego na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Podzielono ją na trzy tematyczne bloki: Polityka, Gospodarka i Kultura. W
każdym wygłoszono po 6 referatów trwających, według planu, 20 minut. W
rzeczywistości potwierdziły się moje obawy, że dla niektórych będzie to
zdecydowanie za mało! Prelegentami byli przede wszystkim studenci i doktoranci,
głównie z Uniwersytetu Jagielońskiego. Nie zabrakło jednak osób z Uniwersytetu
Warszawskiego czy Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu
(wciąż jednak za mało). Nie mogę zapomnieć i nie wspomnieć o przedstawicielach
Centrum Studiów Polska Azja, których miałam możliwość wreszcie poznać na żywo,
po miesiącach śledzenia przeróżnych artykułów ich autorstwa na portalu polska-azja.pl.
Michał Lubina oraz Oskar Pietrewicz prezentowali swoje tematy w bloku
poświęconym polityce, natomiast dr Krystyna Palonka w panelu Kultura.
Zbudzona przymusem
wcześniejszego dojazdu pojawiłam się przed biblioteką 40 minut przez czasem.
Gdyby nie fakt, że pogoda była lekko mówiąc nieznośna miałam możliwość obejrzeć
Bibliotekę Jagielońską jedynie wewnątrz. Kilka minut po 10:00 konferencję
rozpoczął Michał Lubina tematem "Centrum kontra peryferie. Kwestia
etniczna we współczesnej Birmie". Pierwszy przykład, że 20 minut to
zdecydowanie za mało na streszczenie szerokiego tematu. Birmą nigdy
szczególnie się nie interesowałam. Do mojej świadomości docierały do tej pory
informacje o sytuacji politycznej tego kraju związanej głównie z
demokratyzacją. Jednak to co warto zapamiętać z wystąpienia Michała Lubiny to to,
że jest ona sprawą drugorzędną po problemach etnicznych. "Polityczna
stajnia Augiasza" czy też "etniczny babel", określenia użyte przez
prelegenta utkwiły mi szczególnie w pamięci rozbudzając ciekawość i
"zmuszając" do dalszych poszukiwań informacji związanych z Birmą. Kolejnym tematem była
mnogość wyznań w Malezji w świetle polityki kraju, referat przygotowany i
wygłoszony przez Natalię Łątkę. Wprawdzie wyjdę na ignorantkę ale muszę
przyznać, że nie miałam pojęcia o istnieniu apostazji w islamie (termin
apostazja może być używany również w odniesieniu od religii
niechrześcijańskich). Znawcą tej religii (jak i żadnej innej) nie jestem,
jednak nie pomyślałam, że wogóle istnieje taka możliwość. Jak widać istnieje
ale wiąże się z konsekwencjami. Oczywiście w pierwszej kolejności dla osób
wyrzekających się wiary (usankcjonowane kary) ale i w dużej mierze dla rządu
Malezji co starała się podkreślić mówczyni. Konrad Piwowarczyk zaprezentował w bardzo ciekawy sposób sytuację
społeczno-polityczną w indonezyjskiej Papui Zachodniej, pokazując zarówno
krótkie filmy dokumentalne jak i w interesujący sposób przekazując w zaledwie
20 minut krótką historię drugiej co do wielkości wyspy na świecie. Równowaga
musiała zostać zachowana i następne wystąpienie Jana Owsińskiego było moim
zdaniem, na tle pozostałych, po prostu słabe. Nie mogę oczywiście oceniać go
merytorycznie, nie mam wykształcenia prawniczego. Jednak w jego trakcie wciąż
byłam myślami Papui Zachodniej. Kolejny temat był dla mnie nowy i zaskakujący.
Singapur, jeden z azjatyckich tygrysów prowadzi - uwaga - politykę arktyczną?
Okazuje się, że tak. Jest członkiem The Arctic Institute oraz ma
status obserwatora w Radzie Arktycznej (takiego statusu nie ma UE, która też
się o niego ubiegała...). Jak to wytłumaczyć? Singapur jest liderem w
dziedzinie inżynierii morskiej co zwiększa jego możliwości rozwoju na tym polu.
Zamykające pierwszy panel wystąpienie wzbudziło nieoczekiwaną dyskusję i
podniosło ciśnienie niektórym osobom na sali. Oskar Pietrewicz bez pomocy
rzutnika czy slajdów, a za to przy użyciu rzucającego się w oczy od samego początku
talentu przemawiania do publiczności przedstawił amerykańską politykę
w Azji Południowo-Wschodniej. Prezentacja, przedstawiona merytorycznie
bez zarzutu, dała podgląd na cele Amerykanów oraz wskazała możliwości dalszego
rozwoju sytuacji w tym obszarze (chociaż może powinnam sprecyzować o jaki
obszar chodzi...? ;)). Amerykanie konkurując z Chinami starają się być państwem
prawdziwie pacyficznym. Jakie są ich cele? Jak to się rozwinie? Autor
oczywiście podzielił się swoimi przypuszczeniami, jednak na ten temat znów
potrzeba znacznie więcej niż założone 20 minut.
Panel numer 2
dotyczył gospodarki. Dr Ewa Trojnar przedstawiła pokrótce mnogość powiązań gospodarek co dało bardzo dobry wstęp tematyczny tego bloku. Na przykładzie ilości różnego rodzaju paktów pomiędzy poszczególnymi państwami, grupami państw w rejonie oraz całego rejonu (ASEAN) a np. Unią Europejską klarownie wskazuje, że owe gospodarki znajdują się w "misce makaronu". Tym samym jakiekolwiek analizy muszą mieć na uwadze te powiązania. Maciej Maćkowiak przedstawił w skrócie sytuację inwestycji zagranicznych w sektor energetyczny Azji Południowo-Wschodniej. Tematem, na który zwróciłam uwagę w tym panelu był "Architektura jako świadectwo zróżnicowania poziomu rozwoju państw Azji Południowo-Wschodniej". Muszę przyznać, że brakowało mi tutaj kwestii rozwoju państw, temat w przedstawionej formie klasyfikował się gdzieś pomiędzy tematyką bloku drugiego i trzeciego. Referat dotyczący możliwości powtórki azjatyckiego kryzysu finansowego również pozostawił lekki niedosyt. W sumie mnie jako przyszłego ekonometryka widok tabel i wykresów powinien wystarczyć, jednak nie zapominajmy o interpretacji! Nie neguję posiadanej przez prelegenta wiedzy lecz dokładność w przedstawianiu danych jest w wielu przypadkach kluczem do prawidłowej późniejszej analizy i "gdybania". Może się czepiam, może na Wydziale Nauk Ekonomicznych UW szkolą ekonometryczne zombie, które potrafi jedynie: "nachylenie wykresu wskazuje na", "przedstawiony szereg czasowy pokazuje" czy "współczynnik przy tej zmiennej wyjaśnia"... Przedostatnie wystąpienie dotyczyło wypomnianego wcześniej Singapuru. Stawiało go jako przykład dla innych państw regionu do rozszerzenia ich polityki handlowej. W moim odczuciu Tomasz Murzyn był merytorycznie bardzo dobrze przygotowany. Trudno mówić czego zabrakło, co mogło być lepiej, gdy mamy do czynienia z jeszcze niedoświadczonym mówcą. Ja trzymam kciuki! Także tym razem ostatnie przemówienie zakończyło się gorącą dyskusją, tym razem pomiędzy osobami siedzącymi na widowni. Dyskutowano nad szansami i możliwościami współpracy Polski i krajów Azji Południowo-Wschodniej. Okazało się, że sporną kwestią jest możliwy rozmiar takiej współpracy i na ile, jako kraj nie będący w czołówce Europy, mamy szansę ową współpracę rozwijać.
Po przerwie obiadowej przyszedł czas na ostatnią część konferencji. Panel dotyczący kultury tak jak się spodziewałam przyciągnął najwięcej słuchaczy. Rozpoczęła go dr Krystyna Polonka, wspomniany wcześniej ekspert CSPA. Zaprezentowała w telegraficznym skrócie różnorodność sztuki Wietnamu. Posiłkowała się własnym doświadczeniem z pobytu w tym kraju i swoimi zdjęciami. Jako pierwsza skończyła przed czasem! Czyli jednak da się w 20 minut przekazać sporo treści. Kolejny mówca, Paweł Baster, próbował z tego korzystać racząc gości prawie półgodzinnym wystąpieniem o tajskiej magii, a raczej związanej z nią ogromnym biznesie w tym kraju. Nie mam mu tego za złe, chętnie posłuchałabym kolejne półgodziny jednak koordynatorka panelu była nieustępliwa. Brakowało mi trochę wizualnej części w tej prezentacji, prelegent nie czytał ze slajdów, a na nich pojawiły się w 90% jedynie wypunktowane treści. Trzecią prezentację uznaję za najlepszą prezentację całej konferencji. Antonina Łuszczykiewicz przedstawiła w zwięzły ale zarazem bogaty i ciekawy sposób Singapur od strony jego mieszkańców. Temat "Polityka wielokulturowości w propagandzie turystycznej w Singapurze" był bardzo dobrym wyborem organizatorów. Trzeba przyznać, że Antonina ma niebywały talent do przemówień. Nie wiem z czego to wynika, doświadczenie, cecha wrodzona? Dopełnieniem była porządnie przygotowana prezentacja, dobrze dobrane przykłady i przemyślany układ przedstawienia tematu. To dzięki tej prezentacji dzień później po konferencji wiem o jakim miejscu pisze The Straits Times podając jako główną informację zamieszki w dzielnicy Little India! Z kolei Marta Brzosko swoim wystąpieniem uzupełniła wypowiedź Michała Lubiny (który w sumie po wystąpieniu nie zawahał się uzupełnić wypowiedzi prelegentki) i opowiedziała o koegzystencji birmańskich muzułmanów i buddystów oraz występujących w związku z tym konfliktów. Dwie ostatnie prezentacje najlepiej wpisywały się w tematykę tego bloku. Tajlandzka Nowa Fala przedstawiona przez Maję Korbecką utkwi mi w pamięci na dosyć długo zachęcając do przyjrzenia się kinematografii kraju. Po takim zwiastunie filmu... (TUTAJ). Na pożegnanie dostaliśmy podsumowanie buddyzmu na Sri Lance i jego wpływu w politykę państwa.
Po przedstawieniu trzech części przyszedł czas na podsumowanie. Po pierwsze nie jestem zawiedziona, bardzo się cieszę, że dotarłam i mogłam wysłuchać wszystkich prezentacji. Uświadomiłam sobie ile jeszcze interesujących tematów czeka na odkrycie przeze mnie. Oprócz tego spotkałam osoby, które tak jak ja chcą lub zajmują się tematyką Azji i nie muszę siedzieć cicho, bo w takim gronie ten temat nie może męczyć! Po drugie kusi mnie by samej zgłosić się na jakąś konferencję jeśli w jej ramach mogłabym się wypowiedzieć o mojej pracy nad gospodarką Korei Południowej i przybliżyć sektor informacyjny, nad którym pracowałam pisząc pracę licencjacką. Pierwszy panel poświęcony tematyce był według mnie najlepszy, chociaż panel Kultura deptał mu po piętach. Lekki niedosyt pozostawia część poświęcona gospodarce, na którą liczyłam najbardziej. Czyżby kiedyś przyszło mi wziąć sprawy w swoje ręce? ;)
 |
| Autor plakatu: Anna "Himeko" Bednarczyk Autor zdjęcia: Roman Husarski |
Pełna lista tematów:
Panel I - Polityka
10.00 – 10.20 Michał Lubina: Centrum kontra peryferie. Kwestia etniczna we współczesnej Birmie
10.20 - 10.40 Natalia Łątka: Wolność wyznania w świetle konstytucji malezyjskiej
10.40 - 11.00 Konrad Piwowarczyk: Free West Papua Campaign - sytuacja społeczno-polityczna w indonezyjskiej Papui Zachodniej
11.00 - 11.20 Jan Bartłomiej Owsiński: Rozliczenie zbrodni Czerwonych Khmerów przed Sądem Kambodży
11.20 - 11.40 Magdalena Madej: Polityka arktyczna Singapuru
11.40 - 12.00 Oskar Pietrewicz: Amerykańskie zaangażowanie w Azji Południowo-Wschodniej AD 2013– co zostało z pivota?
Panel II – Gospodarka
12.10 - 12.30 dr Ewa Trojnar: Gospodarki regionu Azji Południowo-Wschodniej w „misce makaronu”
12.30 - 12.50 Maciej Maćkowiak: Kupimy waszą energię, czyli o zagranicznych inwestycjach w sektor energetyczny Azji Południowo-Wschodniej
12.50 - 13.10 Anna Pączek: Architektura jako świadectwo zróżnicowania poziomu rozwoju państw Azji Południowo-Wschodniej
13.10 - 13.40 Patryk Tomala: Czy czeka nas powtórka z azjatyckiego kryzysu finansowego? Casus Tajlandii
13:40 - 14:00 Tomasz Murzyn: Umowa o Wolnym Handlu między UE a Singapurem jako szansa i wzór dla innych krajów Azji Południowo-Wschodniej
14:00 - 14.20 Adrian Brona: Szanse i wyzwania dla współpracy Polski z państwami Azji Południowo-Wschodniej w XXI wieku
Panel III - Kultura
15.00 - 15.20 dr Krystyna Palonka: Sztuka Wietnamu - melanż kultur
15.20 - 15.40 Paweł Baster: Tajska magia - biznes czy szansa na rozsławienie kultury
15.40 - 16.00 Antonina Łuszczykiewicz: Polityka wielokulturowości w propagandzie turystycznej w Singapurze
16.00 - 16.20 Marta Brzosko: Koegzystencja birmańskich muzułmanów i buddystów jako wyzwanie na tle demokratycznych reform w kraju
16.20 - 16.40 Maja Korbecka: „Duch w maszynie” czyli Tajlandzka Nowa Fala
16.40 - 17.00 Jagoda Czarnotta: Sri Lanka – inna twarz buddyzmu
